| Περίληψη: | This volume, alongside its sister volume “Poetry and Prose”, brings together fourteen essays from the vibrant field of Science and Literature. Each of the two volumes has been structured around specific themes that link its papers. The themes here are Imagination, Medicine and Space. Imagination, is understood not only as an analytical category on its own right, but also as a way forward for the field as a whole. The articles contained in the section describe possible contours and directions of future research. Medicine is a tragically relevant topic in these pandemic times, but that it would become such a notorious subject would have come as a surprise four years ago, when the first papers included in this second section were first presented. The third and concluding section is Space, appearing not only as a geographical denomination, but also as an imaginary topos and as the site of a specific activity. Collectively, these essays represent a range of scholars working in periods from the 18th century to the 20th, in spaces as far apart as Greece, Uruguay, Australia and Trinidad and in topics ranging from quantum physics to the plague. To do so, they bring to bear an equally varied set of methodologies and theoretical apparatus from literary studies, epistemology, philosophy of technology, history of science and psychoanalysis. The range of essays collected here also presents a host of narrative styles and modes of academic expression. The contributors to these two volumes hail not only from academia, but are also artists, independent scholars and passionate enthusiasts of local history and art. This way, the volume brings to the fore the interdisciplinarity, multidisciplinarity, or even at times, a-disciplinarity of Science and Literature studies.
Ο τόμος αυτός, σε συνάφεια με τον αδελφό τόμο της σειράς με τίτλο «Poetry and Prose», συγκεντρώνει δεκατέσσερα κείμενα από το πεδίο της μελέτης των σχέσεων της Επιστήμης με τη Λογοτεχνία. Και στους δύο τόμους, τα κείμενα που εμπεριέχονται έχουν ομαδοποιηθεί με βάση συγκεκριμένες θεματικές, οι οποίες και ενώνουν άρρητα την σκοποθεσία τους. Εδώ, οι θεματικές αυτές είναι η Φαντασία, η Ιατρική και ο Χώρος. Η Φαντασία εννοιολογείται όχι μόνο ως μια αναλυτική κατηγορία, αλλά και ως ένας πιθανός τρόπος εξέλιξης ολόκληρου του πεδίου. Τα κείμενα που περιέχονται στη συγκεκριμένη ενότητα σκιαγραφούν πιθανές κατευθύνσεις μελλοντικών διερευνήσεων. Η Ιατρική είναι μια τραγικά επίκαιρη θεματική στα πανδημικά τωρινά χρόνια. Ότι θα αναδεικνυόταν σε ένα τόσο κεντρικό ζήτημα θα προκαλούσε μεγάλη έκπληξη στους συγγραφείς των κειμένων της δεύτερης αυτής ενότητας τέσσερα χρόνια πριν, όταν τα κείμενα της ενότητας αυτής πρωτοπαρουσιάστηκαν. Η τρίτη και τελευταία θεματική είναι ο Χώρος, ο οποίος εμφανίζεται όχι μόνο ως μια γεωγραφική κατηγορία, αλλά και ως ένας φαντασιακό τόπος ή ως η τοποθεσία που στεγάζει συγκεκριμένες δραστηριότητες. Ιδωμένα συγκεντρωτικά, τα κείμενα του τόμου ασχολούνται με περιόδους από τον 18ο αιώνα μέχρι τον 20ό, με χώρους τόσο διαφορετικούς όσο η Ελλάδα, η Ουρουγάη, η Αυστραλία και το Τρινιδάδ και με θέματα που εκτείνονται από την Κβαντική Μηχανική έως την πανούκλα. Το μεθοδολογικό και εννοιολογικό εύρος των ερευνών είναι εξίσου μεγάλο, μια που περιέχει φιλολογικές προκείμενες, επιστημολογία, φιλοσοφία της τεχνολογίας, ιστορία της επιστήμης αλλά και ψυχανάλυση. Οι συμμετέχοντες και συμμετέχουσες στους δυο αυτούς τόμους προέρχονται όχι μόνο από τον ακαδημαϊκό χώρο, αλλά είναι επίσης και καλλιτέχνες, ανεξάρτητοι ερευνητές και παθιασμένοι ερασιτέχνες μελετητές της σχέσης της τοπικής ιστορίας με την τέχνη. Με τον τρόπο αυτό, ο τόμος αυτός φέρνει στο προσκήνιο τη διεπιστημονικότητα, πολύ-επιστημονικότητα η ακόμα και την άρνηση της έννοιας της επιστημονικότητας που μπορεί κανείς να συναντήσει στο πεδίο των Μελετών Λογοτεχνίας και Επιστήμης. |
